Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Zmarł Maciej Morawski, wybitny syn Ziemi Kościańskiej

opracował Andrzej Rajewicz
Bogdan Ludowicz
W niedzielę, 6 czerwca, w paryskim szpitalu uniwersyteckim zmarł w wieku 91 lat Maciej Morawski. Redaktor, wieloletni działacz emigracyjny, Honorowy Obywatel Miasta Kościana i Miasta i Gminy Krzywiń.

Maciej Morawski był dziennikarzem, publicystą i wybitnym polskim działaczem emigracyjny. Urodził się 20 września 1929 r. w Poznaniu i był synem dyplomaty i pisarza Kajetana Dzierżykraj Morawskiego z Jurkowa – ambasadora Polski we Francji przy rządzie Wolnych Francuzów gen. de Gaulle.

Dzieciństwo i lata młodzieńcze

Dzieciństwo spędził w Jurkowie w gminie Krzywiń. W czasie II wojny światowej mieszkał w Małej Wsi, Warszawie i Belsku koło Grójca. Uczył się na tajnych kompletach, od września 1944 roku był Żołnierzem Armii Krajowej w drużynie łączności w Belsku.

Maciej Morawski zmarł 6 czerwca 2021 r. w Paryżu, przeżywszy 91 lat.

Wiosną 1945 roku wraz z matką powrócił do powiatu kościańskiego i w marcu 1945 roku podjął naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. św. Stanisława Kostki w Kościanie. Działał w Organizacji Młodzieżowej Towarzystwo Uniwersytetów Robotniczych. Brał udział w zabezpieczaniu ekshumacji obywateli powiatu, zamordowanych w 1939 roku w egzekucjach na kościańskim Rynku i w Parku Miejskim. Mieszkał na stancji w Kościanie. Tutaj zdał maturę w trybie przyspieszonym w styczniu 1946 roku i podjął studia na psychologii w Uniwersytecie Poznańskim.

W tym samym roku wyjechał z matką do swego ojca do Paryża i przebywał odtąd na emigracji we Francji. Tam studiował na Wydziale Nauk Społecznych Katolickiego Uniwersytetu w Paryżu (Licence es Sciences Sociales CATHO), Akademii Handlowej w Paryżu, następnie w Instytucie Wyższych Studiów Europejskich Uniwersytetu w Strasburgu (był tam stypendystą Kolegium Komitetu Wolnej Europy, 1953-1954). Był (po Janie Kułakowskim) prezesem w latach 1955-1965 polskiego Zjednoczenia Młodzieży Chrześcijańsko-Społecznej (sekcji polskiej Międzynarodówki Młodych Chrześcijańskich Demokratów). Współredagował następnie "Le Nouvel Horizon", był działaczem społecznym, dziennikarzem "Journal des Finances". Współpracował z biurami paryskimi Komitetu Wolnej Europy i Radia Wolna Europa.

Praca w Radiu Wolna Europa

Od 1955 r. jako "wolny strzelec" współpracował wówczas z późniejszym dyrektorem Sekcji Polskiej RWE Zygmuntem Michałowskim, a następnie był wieloletnim etatowym korespondentem Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Paryżu (1965-1992). Był bliskim współpracownik Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Uznawany był za jednego z najlepszych polskich korespondentów informacyjnych RWE, z tego powodu był przedmiotem ostrych ataków ze strony propagandy PRL (m.in. zarzut szpiegostwa). W wyniku nagonek i pogróżek jego żona, Jadwiga z Żeromskich, zaniemogła. Zasłynął pod koniec lat 80. ze swych, prowadzonych na antenie w sposób nowatorski, bezpośredni i przyjacielski wywiadów radiowych z działaczami "Solidarności". Jako dorywczy współpracownik paryskiej "Kultury" napisa m.in.. nowele pt.: Jacek i Champs Elysées. Był członkiem Polskiego Komitetu Ruchu Europejskiego i współpracownikiem paryskiej delegatury Rządu RP na Wychodźstwie.

Działalność i promowanie Ziemi Kościańskiej

W 1994 r. założył w Warszawie Klub im. Giorgio La Pira (Dialog ponad podziałami). Potem kierował m.in. Polskim Funduszem Humanitarnym we Francji, opiekującym się Domem Spokojnej Starości Polskiego Funduszu Humanitarnego w Lailly-en-Val. Zmarły był Kawalerem Zakonu Maltańskiego, a także paryskim przedstawicielem Towarzystwa Polska- Francja w Paryżu. Był Członkiem Rady Nadzorczej Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego w Warszawie, a także Rady Fundacji im. Kościelskich i Stowarzyszenia Wolnego Słowa. Odznaczony Krzyżem Armii Krajowej (Londyn 1967), Złotym Krzyżem Zasługi (Londyn), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1995), Medalem "Zasłużony dla tolerancji" (2006), Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2007). Otrzymał też oprócz Honorowego Obywatelstwa miasta Kościana Honorowe Obywatelstwo Miasta i Gminy Krzywiń. Kawaler francuskiego Orderu "Arts et Lettres".

Maciej Morawski mieszkał w Paryżu. Od 1989 roku utrzymywał systematyczne kontakty z Kościanem. W działalności publicystycznej, w kraju i zagranicą, zawsze podkreślał dumę z faktu, iż wywodzi się z powiatu kościańskiego. O swoich związkach z Ziemią Kościańską mówił w każdej ważnej wypowiedzi.

Wyznawał zasadę, że punkt wyjścia do miłości człowieka w ogóle stanowi ukochanie tak zwanej małej Ojczyzny – Kościan, obok Paryża uważał za najważniejsze miasto swojego życia.

Często odwiedzał groby krewnych i przyjaciół na kościańskich cmentarzach, spotykał się z młodzieżą szkolną. Warto dodać, że park w Kościanie nosi imię jego ojca ambasadora Kajetana Morawskiego. Jubileusz 80-lecia urodzin Maciej Morawski obchodził właśnie w Kościanie w 2008 roku – specjalny spektakl o życiu i pracy Macieja Morawskiego przygotował na tę okazję ówczesny dyrektor KOK Janusz Dodot.

Opracowano na podstawie mat. UM Kościan.

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Wskaźnik Bogactwa Narodów, wiemy gdzie jest Polska

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na koscian.naszemiasto.pl Nasze Miasto