W uroczystości złożenia kwiatów brali udział harcerze z Kościańskiego Hufca ZHP, które nosi i pielęgnuje imię hm. Floriana Marciniaka oraz delegacja samorządu miasta Kościana z burmistrzem Piotrem Ruszkiewiczem na czele i delegacja władz Gminy Kościan, której przewodniczył wójt Andrzej Przybyła.
Florian Marciniak (1915-1944) urodził się w Gorzycach koło Czempinia. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Starym Gołębinie. Dziś szkoła ta nosi Jego imię. Urodził się jeszcze w czasie I wojny światowej, ale wychował się już w niepodległej Polsce. Wychowany w duchu rodzinnych patriotycznych tradycji, był jednym z tych, którzy nie pytali, co może dać im Polska, tylko, co sam dać Polsce może. Swój patriotyzm, rozwijał i kultywował w harcerstwie, w którym pełnił wiele funkcji i któremu był wierny do końca swojego życia.
Florian Marciniak miał 23 lata, gdy został harcmistrzem i był jednym z najmłodszych harcmistrzów Związku Harcerstwa Polskiego.
W tragicznym wrześniu 1939 roku pracował w pogotowiu harcerzy w Poznaniu. Już 6 września dotarł do Warszawy, gdzie zorganizował i był komendantem Pogotowia Harcerzy, które aktywnie włączyło się w obronę stolicy.
Był współtwórcą i pierwszym Naczelnikiem zakonspirowanego harcerstwa „Szare Szeregi”.
To właśnie tam Florian Marciniak wytyczył główne kierunki kształtowania postaw ideowych i programu zakonspirowanego harcerstwa w walce z okupantem, a także sprecyzował koncepcje wychowania przez walkę z najeźdźcą na pierwszej linii frontu. Przygotował program, który z żelazną konsekwencją realizował „na dziś”, „na jutro”, „na pojutrze”. Nadał ruchowi harcerskiemu rozmach i ramy organizacyjne.
Szare Szeregi znane są z akcji sabotażowych i zbrojnych, np. zamachów na wysokich funkcjonariuszy niemieckich, odbicia więźniów. To właśnie Marciniak powierzył kierowanie akcją odbicia więźniów pod Arsenałem komendantowi Chorągwi Warszawskiej Stanisławowi Broniewskiemu. Akcja ta pomimo ciężkich strat przeszła do legendy, dawała harcerstwu poczucie siły.
Aresztowany w Warszawie w 1943 roku, przesłuchiwany i torturowany w alei Szucha, później w Forcie VII w Poznaniu, do końca wierny przyrzeczeniom harcerskim. Po długotrwałym śledztwie zesłany do obozu koncentracyjnego w Gross-Rosen, gdzie został zamordowany śmiertelnym zastrzykiem 20 lutego lub 21 lutego 1944 wraz z grupą ponad 20 harcerzy, bojowników polskiego podziemia. W chwili śmierci miał 29 lat.
Archeologiczna Wiosna Biskupin (Żnin)
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
